Δευτέρα 16 Ιουλίου 2012

Πλωτη πολη,Μαρω Δουκα(αποσπασματα 4)


σελ.384

....,ισως να μην ειναι σπουδαια θεατρινα συλλογιστηκε,ειναι ομως καλη ηθοποιος,ξερει θαυμασια να απομονωνεται απ' τους αλλους και να αναδυεται διπλα τους,εχει τη δυναμη να συγκρατει την ψυχη της και να ελεγχει αβιαστα την ανασα της.Σε μια στιγμη που τα ματια της ειχα καρφωθει στο σκοτεινο βαθος της πλατειας τού φανηκε πως τον αναζητουσε απελπισμενη κι ομως το γελιο της ακουγοταν νεανικο κι επιτηδευμενο,οπως ακριβως ταιριαζε στην ηρωιδα που υποδυοταν.

σελ.398
....,του ελεγε με σπασμενη φωνη ποσο φοβαται εκεινες τις πικρες,τις θλιβερες μερες που δεν θα την αγαπαει πια  και θα της υποσχεται για να την παρηγορησει παντοτινη φιλια ,γινεται με ολους ετσι,θα γινει και μ' αυτους.Οχι,της φωναξε σχεδον οργισμενος με τον εαυτο του,μ' εμας δε θα γινει ετσι,εμεις θα πρωτοτυπησουμε,δεν το αισθανεσαι;δεν το καταλαβαινεις κι εσυ;εμεις θα πρωτοτυπησουμε.Κι ενιωθε απεριγραπτα ασημαντος επειδη δεν καταφερε να βρει τη μοναδικη λεξη για να της εκφρασει τα συναισθηματα που τον επνιγαν και τον πονουσαν στο στερνο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου